Hoe zit het met de btw?

"Wat een geweldig verhaal van barbier Bertus van Schorem: klanten uren in de rij voor een knip- of scheerbeurt, 1,3 miljoen volgers op social media en een miljoenenomzet met de wereldwijde online verkoop van haarvet. Maar als btw-specialist gaat mijn aandacht vooral uit naar dat laatste: het succes van de webshop. Ik hoop dan altijd maar dat de btw-afdracht wel goed geregeld is."

Succes met je webshop in het buitenland kan namelijk buitenlandse btw-verplichtingen met zich meebrengen.

"Elk land in de EU heeft zijn eigen btw-tarieven en kent zijn eigen btw-registratieprocedure en btw-aangifte. Als de omzet uit het buitenland boven een bepaald bedrag komt, moet je je houden aan de btw-regels die in dat land gelden. Doe je dat niet? Dan riskeer je een naheffing met een eventuele boete. En daar zit je natuurlijk niet op te wachten. Daarom is het verstandig om goed te weten hoe het precies zit met die btw.

In principe breng je binnen de EU Nederlandse btw in rekening als je online producten verkoopt aan particulieren (en afnemers die daarmee gelijk worden gesteld). Als je de producten zelf of voor eigen rekening verzendt van Nederland naar een ander EU-land, is er sprake van ‘afstandsverkoop’ en geldt de afstandsverkoopregeling. Bij een afstandsverkoop vindt de heffing van btw plaats in het land waar de goederen naar toe worden verzonden. Maar alléén als je omzet in dat land in het lopende of vorige kalenderjaar boven de drempel uitkomt die voor dat land geldt. De drempel verschilt per land en varieert van 35.000 tot 100.000 euro per jaar. Blijf je met je omzet onder die drempel, dan kun je voor je verkopen in dat land gewoon Nederlandse btw in rekening brengen en de btw via ons Nederlandse systeem afdragen.

Ik vraag daarom mijn klanten altijd eerst hun omzet per land inzichtelijk te maken. Komt de omzet boven de in dat land geldende drempel uit, dan is er werk aan de winkel. Je moet als online retailer in het betreffende land een btw-identificatienummer aanvragen. Je brengt dan lokale btw in rekening bij je afnemer en je draagt via lokale aangiftes de btw af.

De regeling moet onder meer concurrentieverstoring en de verlegging van handelsstromen tegen gaan.

Deze regeling is er natuurlijk niet voor niets. Het moet onder meer concurrentieverstoring en de verlegging van handelsstromen tegen gaan. Particulieren zouden anders bijvoorbeeld een product het liefst kopen in een land waar het laagste btw-tarief geldt. Het systeem werkt echter wel administratieve rompslomp (en dus extra kosten) voor de online retailers in de hand. Vooral ondernemers die in meerdere landen een btw-registratieplicht hebben, krijgen veel uitzoekwerk op hun bord. Het registratieproces, de manier van aangifte doen en de btw-tarieven verschillen immers per EU-land. Om dan nog maar even te zwijgen over lange doorlooptijden bij een registratie, de documentatie die je moet aanleveren en een eventuele taalbarrière.

De Europese Commissie vindt het huidige systeem dan ook onwerkbaar en presenteert eind 2016 een wetsvoorstel voor het moderniseren en vereenvoudigen van de btw-regelgeving bij online verkopen in het buitenland. Wordt die wet aangenomen, dan gaat de online productenverkoop aan particulieren (en afnemers die daarmee gelijk worden gesteld) lopen via het gecentraliseerde aangiftesysteem MOSS (Mini-One-Stop-Shop). Dat kan betekenen dat je voor al je buitenlandse verkopen nog maar één btw-registratie nodig hebt. Je doet dan maar één keer aangifte en draagt je btw af via één loket.

Die nieuwe wet is nog geen feit... Dus, heb je een webshop? Kijk dan eens naar je omzet per EU-land. Check vervolgens of dat leidt tot buitenlandse btw-afdracht en regel je btw-aangiftes goed. Zo blijft jouw webshop ook in de toekomst een succesverhaal. En verder? Hopen dat die nieuwe wet snel wordt aangenomen!"